© Shutterstock Άρχισα να ακούω podcasts μέσα στην καραντίνα και ήταν πραγματικά από τις πιο γόνιμες ανακαλύψεις που έκανα τις περίεργες εκείνες μέρες. Αν και λάτρης του γραπτού λόγου σε όλες του τις εκφάνσεις, σ’ αυτό το νέο μέσο κριτικής και συζήτησης που αποκτά όλο και περισσότερους φανατικούς τον τελευταίο καιρό, βρίσκω μια ωραία δυναμική μοιράσματος πληροφορίας και άποψης που διατηρεί τη ζωντάνια και το γόνιμο τυχαίο του ζωντανού ραδιοφωνικού λόγου. Η ποικιλία των podcast που αφορούν τη σύγχρονη τέχνη είναι τεράστια και εύκολα χάνεσαι. Μια πρώτη σίγουρη κατεύθυνση είναι οι εκπομπές διάσημων ιδρυμάτων όπως της Tate, του MoMA, του Βρετανικού Μουσείου ή του San Francisco Museum of Modern Art ή εκδόσεων τέχνης όπως τα πολύ ενδιαφέροντα podcasts του The Art newspaper και του πολύ δημοφιλούς Momus. Επίσης υπάρχουν εξειδικευμένα podcast πάνω στην δημιουργικότητα και την καλλιτεχνική καριέρα όπως το Beyond the studio και το The Thriving Artist ή στην αγορά της τέχνης όπως το Art Tactic. Οι παρακάτω – προσωπικές μου – προτιμήσεις αποτελούν λίγο πιο ανεξάρτητες πρωτοβουλίες, που εστιάζουν σε θέματα γενικότερης φύσεως, σχετικά με την ιστορία της τέχνης, είτε μέσα από συνεντεύξεις καλλιτεχνών και θεωρητικών είτε μέσα από διαλέξεις για την τέχνη με αφορμή μια άγνωστη ή απρόσμενη δημιουργική στιγμή.
To Art Curious είναι ίσως το πρώτο podcast που άκουσα και μπορώ να πω ότι έχω μείνει πιστή σε αυτό. Η ιστορικός τέχνης Jennifer Dasal δηλώνει art nerd και αν και οι εκπομπές της αποτελούνται από μικρές διαλέξεις, καταφέρνουν να είναι συναρπαστικές, κυρίως λόγω της ιδιαίτερης θεματολογίας τους. Επικεντρώνεται σε ζητήματα τέχνης μεν αλλά μάλλον ασυνήθιστα, ενίοτε μυστηριώδη και ζουμερά. Παρά το σύντομο των επεισοδίων, καταφέρνει να μην παραμείνει σε επιφανειακές εντυπώσεις και να δίνει όση ακριβώς πληροφορία χρειάζεται στον υποψιασμένο ακροατή ώστε να κάνει μετά τις δικές του αναζητήσεις. Η τελευταία της εκπομπή, πάνω στην άγνωστη καλλιτέχνιδα Katsushika Ōi, κόρη του διάσημου Hokusai, είναι μια μικρή αποκάλυψη.
Οι αγαπημένες μου Art History Babes έχουν ένα ευρύ θεματολόγιο που συχνά ξεφεύγει εντελώς από τα όρια της τέχνης, αλλά το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι η εξαιρετικά ευχάριστη ατμόσφαιρα που φτιάχνουν στις εκπομπές τους, γεγονός στο οποίο βοηθάει το ότι είναι τέσσερις. Είναι ιστορικοί τέχνης, νέες, φεμινίστριες, επαρκώς διαφορετικές μεταξύ τους ώστε να έχει ενδιαφέρον η συζήτηση, με φρέσκια ματιά και κυρίως χωρίς καμία προσποίηση. Οι εκπομπές τους έχουν καταφέρει να έχουν την οικειότητα και τη χαλαρότητα μιας μεγάλης ή μικρής συζήτησης ανάμεσα σε φίλους με ποτά και καφέδες, πάνω σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα που σχετίζεται -ενίοτε και περιφερειακά ή και καθόλου – με την τέχνη, αλλά με αλάνθαστο punctum. Μπορεί να είναι ένα έργο, μια άγνωστη καλλιτέχνης, μια υπόθεση αυθεντικότητας ή ακόμα κι ένα χρώμα. Έχουν χιούμορ και όρεξη και δεν σε αφήνουν να βαρεθείς, ακόμα και όταν η διάρκεια των εκπομπών ξεπερνάει τα αναμενόμενα. Προσωπικά απόλαυσα πραγματικά το επεισόδιο για το έργο της Ana Mendieta.
Το Talk Art, που αν και ξεκίνησε μόλις το 2018 είναι ήδη ένα από τα πιο δημοφιλή βρετανικά podcasts, έχει παρουσιαστές τον Βρετανό ηθοποιό και συλλέκτη Russell Tovey (που τον είδαμε πρόσφατα στην σειρά του BBC Years and years) και τον Robert Diament, γκαλερίστα και μουσικό του συγκροτήματος Temposhark. Είναι και οι δύο εντυπωσιακά ενημερωμένοι πάνω στη σύγχρονη εικαστική σκηνή και με τους πάντα πολύ εκλεκτούς καλεσμένους τους – φρέσκοι και ανερχόμενοι καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, κριτικοί τέχνης, design ή μόδας, συγγραφείς και συλλέκτες αλλά και ηθοποιοί – συζητάνε για τη ζωή τους, τις καλλιτεχνικές τους προτιμήσεις, τις συλλογές τους αλλά και θέματα από την επικαιρότητα του κόσμου της τέχνης. Από την εκπομπή έχουν περάσει ανάμεσα σε άλλους ο Hans Ulrich Obrist, η Tracy Emin, η Helene Dunham και ο Sir Ian McKellen.Το επεισόδιο με τον Jerry Saltz, σε μια ντελιριακή συνέντευξη σχετικά με την πανδημία, είναι απλώς υπέροχο.
Το πολύ φρέσκο (ξεκίνησε μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο) The Great Women Artists podcast, παρά την επίκαιρη εξειδίκευσή του, έχει μια εντυπωσιακή γκάμα θεμάτων. Η ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια Katty Hessel που έχει ξεκινήσει το συγκεκριμένο πρότζεκτ εδώ και χρόνια στο Instagram, ακούγεται πραγματικά παθιασμένη και ενθουσιώδης με το αντικείμενο. Όταν δεν παίρνει συνέντευξη από γνωστές και άγνωστες σύγχρονες δημιουργούς (από την Juno Calypso μέχρι τη Shirin Neshat), προσκαλεί διάσημα ονόματα από το χώρο των μουσείων, επιμελητές ή ιστορικούς τέχνης για να συζητήσουν παρέα το έργο των αμέτρητων σημαντικών αλλά παραγνωρισμένων γυναικών καλλιτεχνών κυρίως της πρόσφατης ιστορίας. Μου άρεσε πολύ το επεισόδιο με καλεσμένη την συγγραφέα και κριτικό τέχνης Olivia Laing.
Το The lonely palette, εκτός από τον ευφυέστατο τίτλο-παράφραση του διάσημου Lonely Planet, είναι κι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πρότζεκτ που φεύγει από τον χώρο της πληροφορίας και φέρνει την τέχνη απευθείας στον θεατή της. Στο ευφάνταστο αυτό εγχείρημα η Tamar Avishai εμβαθύνει με τον ήρεμο αλλά και υποβλητικό της τρόπο πάνω σε διάσημα, ιδιαίτερα, αμφιλεγόμενα, προκλητικά ή κλασικά έργα τέχνης, θέτοντας ως αφετηρία την καταγραφή διαφορετικών αντιδράσεων μη εξειδικευμένων θεατών απέναντί τους. Από το Cut piece της Yoko Ono μέχρι τους Αρραβώνες των Αρνολφίνι του Van Eyck, οι αναλύσεις της Avishai κινούνται με αξιοθαύμαστη ευελιξία ανάμεσα στην ποπ και την υψηλή κουλτούρα, κάνοντας την τέχνη προσιτή χωρίς να χάνουν σε πλούτο εννοιών. Εξαιρετικό το επεισόδιο για το Melons της Patty Chang.
TAGS
