Όταν ο Okwui Enwazor αναλάμβανε την Documenta 11

Πριν από 21 χρόνια, τα Νέα της Τέχνης σημείωναν την επιλογή ενός Αφροαμερικανού επιμελητή ως διευθυντή της Ντοκουμέντα. Ο Okwui Enwezor, πέθανε πριν από λίγους μήνες εξ αιτίας του κορωνοϊού, μόλις στα 55 του χρόνια, αφήνοντας πίσω του μια σημαντική παρακαταθήκη στον χώρο της τέχνης. Ο γεννημένος στη Νιγηρία Okwui Enwezor οργάνωσε την Μπιενάλε της Βενετίας το 2015 και ήταν ο πρώτος αφρικανικής καταγωγής διευθυντής στην ιστορία του θεσμού. Ήταν – εκτός των άλλων – καλλιτεχνικός διευθυντής στη Documenta 11 (1998 – 2002) ενώ οργάνωσε τη 2η Μπιενάλε του Γιοχάνεσμπουργκ (1996 – 97), τη Διεθνή Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Σεβίλλης (2006), την 7η Μπιενάλε Gwanju στη Νότια Κορέα (2008) καθώς και την Τριενάλε Σύγχρονης Τέχνης το 2012 στο Παλέ ντε Τόκιο του Παρισιού.  Το άρθρο στο πρωτοσέλιδο των Νέων της Τέχνης του Ιανουαρίου του 1999 έγραφε τα εξής:

Κάσελ: Αφροαμερικανός ο νέος διευθυντής της Ντοκουμέντα για το 2000

Ο τριανταπεντάχρονος ιστορικός της τέχνης από τη Νιγηρία, Okwui Enwezor είναι ο νέος διευθυντής της διεθνούς έκθεσης Ντοκουμέντα που οργανώνεται στο Κάσελ για πέντε χρόνια. Η επόμενη, την οποία θα διευθύνει ο Enewzor έχει ορισθεί για τις 8 Ιουνίου του 2002.

Ο νέος διευθυντής έχει μεγάλη δραστηριότητα σαν κριτικός τέχνης στη Νέα Υόρκη και το Σικάγο όπου σήμερα δουλεύει σαν επιμελητής του τμήματος σύγχρονης τέχνης του Ινστιτούτου Τέχνης.

To 1997 ήταν διευθυντής της Μπιενάλε του Γιοχάνεσμπουργκ και μέλος της κριτικής επιτροπής για το βραβείο Ούγκο Μπος του Γκουγκενχάιμ της Νέας Υόρκης. Επίσης είναι ο επιμελητής της έκθεσης με τίτλο «Outlook to the Future» που πρόκειται να οργανωθεί από το Μουσείο Τέχνης της Βόνης το 1999. Επίσης είναι ένας από τους δέκα κριτικούς που υπογράφουν την έκδοση- έκθεση του οίκου Φαίδων του Λονδίνου όπου είναι συγκεντρωμένοι σε μια λίστα οι καλύτεροι νέοι καλλιτέχνες στον κόσμο.

Ο Enwezor πολύ γρήγορα ξεκαθάρισε ότι η καταγωγή του δεν πρόκειται να επηρεάσει το περιεχόμενο της προσεχούς Μπιενάλε λέγοντας «Η Αφρική, η Ασία, η Ευρώπη… Δεν είναι αυτό το ουσιαστικό. Αυτό που μετράει είναι το πώς μπορεί κανείς να δουλέψει ακόμη με την τέχνη σήμερα».

TAGS
Εργαστήριο Συντήρησης & Αποκατάστασης