Θλίψη έχει σκορπίσει στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο η είδηση ότι πέθανε ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, αγαπημένος δάσκαλος για πολλές γενιές φοιτητών που πέρασαν από το εργαστήριό του στην Ανωτάτη Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Ο ζωγράφος, καθηγητής και πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ νοσηλευόταν από την προηγούμενη Τετάρτη στο Γενικό Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς λόγω κατάγματος. Έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, από ανακοπή καρδιάς.
Γεννημένος στον Πειραιά το 1929, ο Κοκκινίδης είχε φοιτήσει για δύο χρόνια στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή (σημερινή ΑΣΟΕΕ) πριν σπουδάσει στην ΑΣΚΤ (1952-1957) με τους Γιάννη Μόραλη και Σπύρο Παπαλουκά. Από το 1959 μέχρι το 1961 υπήρξε υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του τότε νεοϊδρυθέντος Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας και, αφού μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία, παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με την αξιοποίηση της ελληνικής λαϊκής βιοτεχνίας και κεραμικής, σχεδιάζοντας design αντικείμενα για την εγχώρια και ξένη αγορά. Την ίδια περίοδο, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας τέχνης α» (1961-67) και μετέπειτα της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976-81).
Το 1975 έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Συμμετείχε, επίσης, ως μέλος στα Διοικητικά Συμβούλια του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, καθώς και του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας (1981-1983), ενώ προέδρευσε της κριτικής επιτροπής για τα έργα που κοσμούν τους σταθμούς του αθηναϊκού Μετρό. Το 1976 εκλέχθηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου δίδαξε έως το 1997 και διετέλεσε πρύτανης την περίοδο μεταξύ 1979-82.
© Ikastikos Kiklos Sianti
Στα πάνω από εξήντα χρόνια της καλλιτεχνικής πορείας του, ο Δημοσθένης Κοκκινίδης παρουσίασε τη δουλειά του σε τριάντα περίπου ατομικές και σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα. Στις πρώτες ατομικές του εκθέσεις (1961, Κλειώ, Ύδρα και 1964, Μέρλιν, Αθήνα) παρουσίασε έργα εμπνευσμένα από τη ζωή στις λαϊκές συνοικίες και στα νησιά, αλλά αμέσως μετά, στράφηκε σε μια πολιτικοποιημένη θεματολογία που αντανακλούσε το φορτισμένο κλίμα της εποχής. Στα έργα αυτής της περιόδου, περνάει από την αφαίρεση στις βίαιες χρωματικές εντάσεις και τις εξπρεσιονιστικές παραμορφώσεις, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις ενότητες Πόλεμος-Βία, Των δε κακών μνήμη, Ταυτότητες, Διαμαρτυρίες.
Από τη δεκαετία του 1980 η ζωγραφική του επικεντρώθηκε σε προσωπικά βιώματα, στη φύση και την ανθρώπινη επικοινωνία, αλλά και στη σύνδεση του παρόντος με το παρελθόν, με ιδιαίτερες αναφορές στην Οδύσσεια (βλ. ενότητα Μυθολογικοί Συνειρμοί). Το 1982 συμμετείχε στα Ευρωπάλια (Βέλγιο), στην ενότητα «Τέχνη και Δικτατορία», και το 1989 το Μακεδονικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη διοργάνωσε την πρώτη αναδρομική έκθεση για το έργο του. Το 2005 εκδόθηκε βιβλίο με κείμενά του για την τέχνη και το 2007 κυκλοφόρησε μονογραφία για το έργο του, ενώ το 2015 ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επέλεξε για το γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου το έργο του Κοκκινίδη Αντίθεση (1980) -ένα δάνειο της Εθνικής Πινακοθήκης, στη συλλογή της οποίας ανήκει έπειτα από δωρεά του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου.
Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης υπήρξε παντρεμένος με την Πέπη Σβορώνου, μια από τις σημαντικότερες ζωγράφους της γενιάς της.
TAGS
