Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο τ. 247 των Νέων της Τέχνης (15 Νοεμβρίου 2019)

Στη Λωζάνη, τρία μουσεία μετακομίζουν, συνεταιρίζονται και συν-επιμελούνται ένα νέο πρόγραμμα

Η ανάγκη επέκτασης του μουσείου καλών τεχνών MCBΑ διατυπώνεται αρχικά το 1924 για να εγκριθεί το 1991 (!) καθώς η απουσία χώρου το περιόριζε σε περιοδικές εκθέσεις και η συλλογή του έμενε στην αφάνεια. Μετά από πολλές περιπέτειες, το 2009 βρέθηκε το τέλειο τερέν – 25.000 τ.μ. στις παλιές εγκαταστάσεις του ομοσπονδιακού σιδηρόδρομου. Έτσι γεννιέται η ιδέα για τη δημιουργία ενός πολιτιστικού κόμβου που θα στεγάσει επιπλέον το αφιερωμένο στη φωτογραφία Musée de l’Elysée και το μουσείο ντιζάιν mudac. Οι συλλογές των τριών μουσείων θα είναι επιτέλους σταθερά προσβάσιμες και, μάλιστα, δωρεάν.

Το νέο MCBΑ, έργο των Barozzi Veiga, το αντικρίζει κανείς μπαίνοντας με το τρένο στην πόλη. Ντυμένο με γκρίζο τούβλο φαντάζει μονολιθικά αυστηρό, αίσθημα που επιτείνει και το μνημειακό γλυπτό (μια αφαιρετική εκδοχή βαγονιού) των Olivier Mosset και Xavier Veilhan που δεσπόζει στον εξωτερικό χώρο. Μια άλλη, πιο ανάλαφρη, νότα αναμένουμε να δώσει το κτίριο που θα συστεγάσει τα Elysée και mudac από τον Νοέμβριο του 2021.

Στο ντεμπούτο του, το MCBΑ παρουσιάζει ένα πορτρέτο της συλλογής του, η οποία περιλαμβάνει ως επί το πλείστον έργα Ελβετών καλλιτεχνών, χωρίς ωστόσο να λείπουν κι οι διεθνείς υπογραφές (Soulages, Penone, Kiefer). Ο τίτλος της έκθεσης Atlas. Cartographie du don παραπέμπει στο L’Atlas mnémosyne του Aby Warburg, ο οποίος πρώτος επιχείρησε μια οργάνωση της τέχνης όχι ανά περιόδους αλλά θεματολογική. Νεοκλασικισμός, μοντερνισμός και σύγχρονη τέχνη, εγχώρια και διεθνής σκηνή συνομιλούν σε ενότητες με επίκεντρο μεταξύ άλλων τα δάση, τη ροή, τον πόνο, την άγνωστη γη, την ιστορία, τη μουσική. Η έκθεση φιλοδοξεί να μιλήσει για την ανθρώπινη κατάσταση, ωστόσο αποδεικνύεται άνιση λόγω της θεματικής ροπής της συλλογής στο τοπίο. Παρ’ όλα αυτά δεν λείπουν οι απολαυστικοί διάλογοι, όπως αυτοί ανάμεσα στα έργα των Sophie Calle και Charles Gleyre, Francis Alÿs και Vincent Kohler. Εντυπωσιάζει η εγκατάσταση Swiss army knife του Thomas Hirschhorn με αιχμηρές αναφορές στην ιστορία της Ελβετίας.

TAGS

Σοφία Κουλουκούρη

Δείτε όλα τα άρθρα του συντάκτη