Ο Andy Warhol είναι συνυφασμένος με τη μαζική κουλτούρα και την κατανάλωση προϊόντων και εικόνων. Οι εμμονές του καλλιτέχνη με μυθικούς σταρ όπως η Marilyn και ο Εlvis (τόσο οικείοι που τα επίθετά τους είναι περιττά) αλλά και με καταναλωτικά προϊόντα όπως η Coca Cola έχουν εκτενώς αναλυθεί από πολλούς μελετητές της pop art.

Η πρόσφατη έκθεση στην Τate Modern αποπειράθηκε να παρουσιάσει μια πιο σφαιρική εικόνα του Warhol, περιλαμβάνοντας 25 πίνακες της σειρά Ladies and Gentlemen. Πρόκειται για πορτρέτα Λατίνων και μαύρων drag queens και τρανς γυναικών. Ένας ντροπαλός γκέι άντρας, ο Warhol τις θαύμαζε για την ομορφιά τους αλλά και για το νταηλίκι με το οποίο επιχειρούσαν να σταθούν απέναντι σε όσους τολμούσαν να τις χλευάσουν ή να τις επικρίνουν.

Θαυμαστής του αντρικού σώματος, το οποίο αποτύπωσε σε πολλά σχέδιά του, και αργότερα στις πολαρόιντ του, ο Warhol ήταν κατεξοχήν queer όχι λόγω των σεξουαλικών αναφορών και προτιμήσεών του, αλλά με την έννοια εκείνου που αντιλαμβάνεται τη σεξουαλικότητα ως κάτι ρευστό, που δεν είναι εύκολο να οριοθετηθεί και να ευπρεπιστεί.

Κατά τον ίδιο τρόπο η τέχνη του ξεγλιστράει από τα καθιερωμένα πλαίσια, παραμένοντας αμφίσημη και πολυσυλλεκτική. Ο Warhol που γοητευόταν από τo ντιζάιν της κονσέρβας Campell και τα celebrities, που ήθελε να αγοράζει τα έργα του η ῾καλή κοινωνία῾ σε υψηλές τιμές ήταν ο ίδιος καλλιτέχνης που βοήθησε να αναδειχθεί η counterculture της Νέας Υόρκης, που έκανε το στούντιό του μια πλατφόρμα συνεύρεσης δημιουργικών ανθρώπων, γνωστών και άγνωστων, που ενθάρρυνε να πάρουν μια γεύση από την ‘άλλη’ πλευρά της πόλης.

Πορνογράφος πολύ πριν εφευρεθεί το Big Brother, o Warhol κινηματογράφησε το Jon Giorno να κοιμάται γυμνός για πολλές ώρες στο φιλμ του Sleep, ένα από τα λατρεμένα φιλμ του εννοιολογικού σινεμά που αποτελεί σπουδή στην έννοια του χρόνου, συνειδητού και ασυνείδητου, πραγματικού και μη. Στην κινηματογραφική τριλογία Flesh, Trash, Heat λάνσαρε τον Joe Dallesandro σε σκηνοθεσία Paul Morrissey. Η ομορφιά του Dallesandro στις low-budget παραγωγές με την trash αισθητική υπονόμευε την ποπ σεξουαλικότητα των πινάκων της Marilyn. Και αυτό ήταν παράτολμο και επικίνδυνο, και του έδινε ορμή και πάθος να συνεχίσει να εξερευνά το ρόλο του καλλιτέχνη στην αμερικανική κοινωνία (ιμπρεσάριος, πάτρονας, μέντορας, πρόδρομος, οραματιστής, ιδεαλιστής, κυνικός: ήταν όλα αυτά αλλά και κάτι ακόμα που θα μας διαφεύγει πάντα. Αγνοώντας αυτή την ανένταχτη, ῾διαφορετική῾, εντελώς προσωπική οπτική του δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πλήρως το έργο του ούτε να κατανοήσουμε τη συμβολή του Warhol στην queer κουλτούρα.

Στο τεύχος των Νέων της Τέχνης Νοεμβρίου που κυκλοφορεί και στο φάκελο για την Αμερική το οποίο περιέχει, ο Andy Warhol έχει ιδιαίτερη θέση. Δείτε το εδώ

TAGS

Βασίλης Ντούπας

Δείτε όλα τα άρθρα του συντάκτη