Πέραν της πανδημίας, τι ήταν αυτό που καθόρισε το 2020;

Το 2020 ήταν μια διαφορετική χρονιά όπως άλλωστε είναι όλες οι χρονιές. Με την διαφορά ότι η διαφορετικότητα είναι αντιληπτή πάντοτε σε προσωπικό επίπεδο για τον καθένα από μας. 

Η πανδημία εισήγαγε την συλλογικότητα στην συνείδηση μας. Για πρώτη φορά η νόσος, ο φόβος, η έκπληξη, η αλληλεγγύη, η ασάφεια για το άγνωστο, εξαπλώθηκαν με διαφορά λίγων εβδομάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ταυτόχρονα οι κοινωνικές διαφορές αλλά και η ευαλωτότητα των πιο αδύναμων ανάμεσα μας – όποιοι και αν ήταν– βγήκαν απότομα στην επιφάνεια και έμειναν σταθερά εκεί, ορατές σε όλους. Η κινητοποίηση εργαζομένων από όλους τους χώρους, αλλά και από το χώρο της τέχνης, προκάλεσε απεργίες σε μουσεία και γκαλερί που όμοιες τους δεν έχουν ξαναγίνει. Tο τρανταχτό αντιρατσιστικό κίνημα Black Lives Matter ανάγκασε τα ινστιτούτα τέχνης και όλους μας, να ξανακοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. 

Προσωπικά κρατάω από αυτή τη χρονιά την ευελιξία που μας φανερώθηκε στον τρόπο που ερευνούμε και διαλέγουμε τους συνεργάτες μας, καλλιτέχνες και μη. Ως επαγγελματίες του χώρου της τέχνης, πολλοί από μας, ανακαλύψαμε τώρα αυτό που ψάχναμε, πολύ πιο κοντά από ότι νομίζαμε. Αναζητούσαμε συνεργάτες και καλλιτέχνες πάντα κάπου αλλού, αλλά σπάνια εκεί που ζούσαμε και δουλεύουμε. Οι συνθήκες μας έκαναν να αλλάξουμε την κατεύθυνση της έρευνας μας και να συζητάμε ουσιαστικά με νέους συνεργάτες που ήταν γύρω μας, αλλά μας ήταν ‘αόρατοι’. Καταλάβαμε βαθειά ότι οι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι αλλά και ότι ο περιορισμός στα μέσα δεν σταματάει την δράση, απλά αλλάζει την κατεύθυνση.

Νάγια Γιακουμάκη

Επιμελήτρια στη Whitechapel Art Gallery, Λονδίνο και Επικεφαλής Σπουδών Επιμέλειας Εκθέσεων του ίδιου οργανισμού

TAGS

THE ART NEWSPAPER GREECE Team

Δείτε όλα τα άρθρα του συντάκτη