Από την έκθεση SISTERHOOD, Streaming Voices Unifying Energies” στο Haus N Athen Ο επιμελητής και καλλιτέχνης Άγγελος Πλέσσας συγκεντρώνει έργα είκοσι Ελληνίδων και ξένων καλλιτεχνών διαφορετικών ηλικιών στην έκθεση SISTERHOOD, Streaming Voices Unifying Energies όχι για να σχολιάσει ζητήματα γυναικείας ταυτότητας αλλά για να διερευνήσει την δυναμική του ψηφιακού κόσμου και την επικοινωνία, έκφραση και αίσθηση που τα ψηφιακά μέσα διαμορφώνουν.
Η υπόθεση του επιμελητή είναι ότι το διαδίκτυο, ως δημοκρατικό μέσο, παρέχει ίσες ευκαιρίες σε γυναίκες καλλιτέχνες, αμβλύνοντας έτσι τους έμφυλους διαχωρισμούς, κατά τον ίδιο τρόπο που συνενώνει την υψηλή με την μαζική τέχνη ή εμπλέκει την παραγωγή με την κατανάλωση εικόνων. Ο πλουραλισμός του διαδικτύου και η δυνατότητα που δίνει το ψηφιακό αυτό «παράθυρο» στην καλλιτεχνική έκφραση σημαίνει ότι δημιουργείται δυνητικά, εν μέσω ενός ανδροκρατούμενου κλάδου όπως η τεχνολογία, μία νέα ισότητα. Επιπλέον, οι γυναίκες καλλιτέχνες μπορούν να εμπλουτίσουν έναν τεχνοκρατικό κόσμο με την δική τους ματιά.
Σε αυτό το πλαίσιο η έκθεση δεν εφορμά από τον ορισμό της λέξης sisterhood (αδελφότης) ως συσπείρωση και, εμμέσως, αντίσταση. Υπάρχει βέβαια το στοιχείο της συγγένειας όσον αναφορά στη χρήση της τεχνολογίας, αλλά, και πάλι, το συνενωτικό αυτό στοιχείο δεν αφορά αναγκαστικά στο φύλο : η χρήση της τεχνολογίας είναι και αυτή τόσο ευρεία ώστε η αναφορά στο ψηφιακό να στερείται εστίασης. Ένα παράδειγμα είναι η επιλογή των έργων της Ναυσικά Πάστρα που, ενώ είναι από τα πιο δυνατά της έκθεσης, δεν συνομιλούν με την εγκατάσταση κινητών τηλεφώνων και προβολών της Ζωής Γιαλμπουντάκη. Ας σημειωθεί εδώ η ενδιαφέρουσα αντιστροφή μίας έκθεσης που πραγματεύεται το ψηφιακό αλλά γίνεται στο φυσικό χώρο, έχει απτά στοιχεία και προβάλλει πώς τα «άυλα», ψηφιακά εργαλεία χτίζουν μία αισθητηριακή εμπειρία. Συνδέει δηλαδή τέχνη, τεχνολογία και ζωή.
Ενώ λοιπόν το θέμα της έκθεσης είναι αρκετά γενικό και αφηρημένο (είναι η σύγχρονη, γυναικεία καλλιτεχνική έκφραση ή οι δυνατότητες του ψηφιακού κόσμου για τις γυναίκες και η συμμετοχή τους σε αυτές;) η υπόμνηση της σωματικότητας στο «ένδυμα»/ψηφιακή εκτύπωση της Γεωργίας Σαγρή, στο γλυπτό της Vanessa Safavi, στην εγκατάσταση της Σοφίας Στέβη παραπέμπουν σε στοιχεία που έχουν παραδοσιακά συνδεθεί με τη γυναικεία έκφραση. Ταυτόχρονα, υπάρχουν αναφορές στην σεξουαλικότητα όπως για παράδειγμα στην εγκατάσταση της τρανσέξουαλ Πάολας Ρεβενιώτη, η συμμετοχή της οποίας είναι ενδεικτική μίας διευρυμένης οπτικής του επιμελητή γύρω από τον ορισμό του φύλου.
Η έκθεση εντάσσεται σε ένα ευρύτερο ρεύμα προβολής γυναικών καλλιτεχνών που έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια. Στα υπέρ της είναι ότι αποτολμά μια διαφορετική οπτική, μιλώντας για σύγχρονες συνθήκες όπως η ρευστότητα και η διασύνδεση. Το αν ο ψηφιακός κόσμος δημιουργήσει μία νέα ισότητα παραμένει ένα ζήτημα, η θετική έκβαση του οποίου θα συμβάλλει στην ανισότητα στην αντιπροσώπευση και οικονομική αξιολόγηση του έργου των γυναικών καλλιτεχνών.
H άποψη αυτή είναι βασισμένη στην ψηφιακή παρουσίαση της έκθεσης που δεν περιλαμβάνει τις κινούμενες εικόνες.
H έκθεση “SISTERHOOD, Streaming Voices Unifying Energies” στο Haus N Athen διαρκεί έως τις 20 Μαρτίου.
TAGS
