Το έργο του César Pouce, 1998/2019. Παραχώρηση: Sorry We’re Closed gallery & FIAC

FRIEZE VS FIAC: Ο πόλεμος των φουάρ

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο τ. 247 των Νέων της Τέχνης (15 Νοεμβρίου 2019)

Τι δείχνουν τα αποτελέσματα των δύο μεγάλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων; Στο Λονδίνο το παιχνίδι καλά κρατεί, αλλά το Παρίσι αντεπιτίθεται και με πιο ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικά προτάσεις

Σε… ασφαλή μονοπάτια το Λονδίνο
Η Frieze Week δηλώνει κάθε χρόνο στις αρχές Οκτωβρίου την έναρξη της σεζόν για την αγορά. Οι πρωταγωνιστές της τέχνης και οι celebrities συρρέουν στη βρετανική πρωτεύουσα για τη Frieze και τη Frieze Masters, τις δημοπρασίες των μεγάλων οίκων, τις σημαντικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί, τις δράσεις της εναλλακτικής σκηνής , αλλά και για τα πάρτι και τον ξέφρενο αγώνα των πωλήσεων. Την ίδια ώρα με το VIP Preview, ο Μπόρις Τζόνσον μιλούσε στο συνέδριο των συντηρητικών για το Brexit, αλλά οι συλλέκτες και οι εκπρόσωποι 200 μουσείων διαγκωνίζονταν για να προλάβουν τα «καλά» έργα και τους ανερχόμενους καλλιτέχνες.

Παρά το άγχος της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την κοινή ευρωπαϊκή αγορά, 160 γκαλερί από 35 χώρες διέθεσαν έργα σύγχρονης τέχνης σε τιμές από $5.000 έως $5.000.000, ενώ στη Frieze Masters 130 ντήλερ πρόσφεραν από αρχαιότητες και συλλεκτικά αντικείμενα μέχρι σημαντικά έργα του μοντερνισμού του 20ού αιώνα. Η γκαλερί Trinity Fine Art, μάλιστα, διέθεσε έναν σπάνιο Μποτιτσέλι, το πορτρέτο του Μιχαήλ Μάρουλλου, στην τιμή των $30 εκατομμυρίων! Ο εικονιζόμενος, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, βρέθηκε εξόριστος στην αυλή των Μεδίκων και είχε μια συναρπαστική ζωή γεμάτη μάχες, ποίηση και ερωτικές ιστορίες. Το μοναδικό πορτρέτο συγκέντρωσε το ενδιαφέρον συλλεκτών και μουσείων και σύμφωνα με πληροφορίες γίνονται ακόμα διαπραγματεύσεις για την τελική πώλησή του.

Με σύνθημα Keep calm and carry on, η λονδρέζικη φουάρ παραμένει σημαντικό γεγονός με τεράστιο όγκο πωλήσεων, αν και οι αυστηροί ρεπόρτερ των διεθνών ΜΜΕ μίλησαν για ασφαλείς επιλογές από πλευράς των γκαλερί και επί το πλείστον για mainstream αισθητική, χαρακτηριστική πλέον των mega fairs. Ανάλογο κλίμα και στις μεγάλες δημοπρασίες που πραγματοποιήθηκαν παράλληλα, στις οποίες παρά τα γενικά καλά αποτελέσματα, έλειψαν τα πολλά ρεκόρ και οι εκπλήξεις.

Μποτιτσέλι, Πορτρέτο του Μιχαήλ Μάρουλλου, περ. 1500 © Trinity Fine Art

Ενισχυμένο το Παρίσι
Στην άλλη πλευρά της Μάγχης, η FIAC στα μέσα Οκτωβρίου ενδυνάμωσε τη θέση της προσφέροντας κατά γενική ομολογία πιο ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικά επιλογές. Εκατόν ενενήντα εννέα γκαλερί από 29 χώρες (εκ των οποίων 60 από τη Γαλλία) παρουσίασαν έργα σύγχρονης και μοντέρνας τέχνης σε περίπου 75.000 επισκέπτες. Η Jennifer Flay, διευθύντρια της έκθεσης, δήλωσε πως το Παρίσι ζει μια εποχή αναγέννησης και η φουάρ αποτελεί πλέον μια δυναμική πλατφόρμα συναλλαγών και διαλόγου για την τέχνη. Συλλέκτες από τις ΗΠΑ και την Ασία δεν έχασαν την ευκαιρία να επισκεφτούν την πόλη που προσφέρει ένα συναρπαστικό παράλληλο πρόγραμμα με εκθέσεις στα πολυάριθμα μουσεία της και κομψή διασκέδαση.

Μεγάλες γκαλερί, φοβούμενες τις επιπτώσεις του Brexit, ανοίγουν παραρτήματα στο Παρίσι. Ο David Zwirner εγκαινίασε ήδη το χώρο του στο Marais και ακολουθούν η Pace Gallery και η White Cube.  Επίσης, σημαντικές δημοπρασίες (για τα έως τώρα δεδομένα του Παρισιού) διοργανώθηκαν με καλά αποτελέσματα, δείχνοντας ότι υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης. Από πλευράς πωλήσεων και παλμού, η FIAC κερδίζει έδαφος και προσφέρει μια εμπειρία εφάμιλλη των μεγάλων διοργανώσεων της Basel.

Παρόλα αυτά, από πλευράς συνολικού όγκου συναλλαγών, η πόλη υπολείπεται του Λονδίνου. Σύμφωνα με το περσινό Global Art Market Report, η Μεγάλη Βρετανία συγκεντρώνει το 21% της παγκόσμιας αγοράς ενώ η Γαλλία το 6%. «Ήταν θέμα χρόνου να ξανακερδίσει το Παρίσι τη θέση του στην αγορά, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα γίνει εις βάρος του Λονδίνου. Είναι απλά θέμα ισορροπίας!» δήλωσε ο Thaddaeus Ropac που δραστηριοποιείται και στις δύο πόλεις. Από την πλευρά του ο Marc Glimcher, διευθύνων σύμβουλος της Pace Gallery, εκτιμά ότι «Το Παρίσι παραμένει μία πόλη που οι καλλιτέχνες αγαπούν να εκθέτουν και οι συλλέκτες αγαπούν να επισκέπτονται». Και η μάχη για το μερίδιο αγοράς των art fairs συνεχίζεται.

Αξιοσημείωτες πωλήσεις*

Frieze Week

  • Cy Twombly, Untitled [New York City] (1968), από την Hauser & Wirth, $6,5 εκατ.
  • Philip Guston, Arm (1979), από την Hauser & Wirth, $5 εκατ.
  • Kerry James Marshall, Car girl 2 (2019), από την David Zwirner, $3,8 εκατ.
  • Έργο του Neo Rauch από την David Zwirner, $1,5 εκατ.
  • Georg Baselitz, Nicht, nicht verloren (2019), από την Thaddaeus Ropac, $1,2 εκατ.
  • Ένα βάζο του Keith Haring από την Skarstedt Gallery, $1,3 εκατ.
  • 4 μπρούτζινα γλυπτά του William Kentridge από την Goodman Gallery, $1,2 εκατ.
  • Michelangelo Pistoletto, Tavolo con tovaglia bianca (1982), από την Galleria Continua, $659.000
  • Pablo Picasso, Femme nue assise et enfant (1960) & Buste d’homme a la pipe (1969), από την Skarstedt Gallery, $600.000 έκαστο

FIAC

  • Louise Bourgeois, I want to be sure you love me!! (2008), από την Hauser & Wirth, $1,75 εκατ.
  • Robert Rauschenberg, Everglade (Borealis) (1990), από την Thaddaeus Ropac, $1,7 εκατ.
  • Georg Baselitz, Im Takt aber leise (2019), από την Thaddaeus Ropac, $1.3 εκατ.
  • Mark Bradford, Painting 6 (2019), από την Hauser & Wirth, $1.2 εκατ.
  • Roni Horn, Untitled ([Ibsen] had a mirror in his top hat. So he sat in his café surreptitiously staring at himself.) (2013-2017), από την Xavier Hufkens, $1 εκατ.
  • 2 γλυπτά του Antony Gormley από την Thaddaeus Ropac, $512.000 έκαστο

*Πηγή: Artnet

TAGS
Εργαστήριο Συντήρησης & Αποκατάστασης