Ρεβέκκα Καμχή, Rebecca Camhi Gallery Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο τ. 248 των Νέων της Τέχνης (15 Ιανουαρίου 2020)
Πότε και γιατί ανοίξατε το χώρο;
Ρ.Κ. Άνοιξα την γκαλερί το 1995. Μόλις είχα γυρίσει από το Παρίσι, όπου δούλεψα με τον γλύπτη Τάκι. Είχα εργαστεί επίσης στην Galerie Daniel Templon, στο Magasin-CNAC στην Γκρενόμπλ, στο Museo Pecci στην Ιταλία και ως βοηθός στο τμήμα επιμέλειας εκθέσεων στην documenta IX. Επιστρέφοντας, ήθελα να βάλω σε εφαρμογή την εμπειρία μου· να φέρω σε επαφή το αθηναϊκό κοινό με ξένους καλλιτέχνες.
Α.Β. Το Snehta ιδρύθηκε το 2012 στην Κυψέλη και είναι το πρώτο πρόγραμμα art residency με επίκεντρο την Αθήνα ως τόπο έρευνας. Ως γλύπτης, με σπουδές στο Εδιμβούργο, έβρισκα την Αθήνα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για το έργο μου. Ταυτόχρονα πίστεψα ότι μια ευρύτερη δομή θα έδινε και σε άλλους καλλιτέχνες τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν την περιέργεια και την κριτική τους σκέψη πέραν των στερεοτύπων για την πόλη. Το Snehta είναι το ανάποδο της λέξης Athens.
Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο μέρος;
Ρ.Κ. Ο πρώτος μου χώρος ήταν στη Σοφοκλέους, κατόπιν στα Εξάρχεια στην μπλε πολυκατοικία και από το 2008 στο Μεταξουργείο. Επέλεξα τη συγκεκριμένη περιοχή γιατί βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και ελπίζω στη σταδιακή αναβάθμισή της· όχι επειδή πιστεύω ότι οι δύσκολες γειτονιές έχουν τη δική τους γοητεία.
Α.Β. Η ιδιαίτερη φυσιογνωμία της Κυψέλης –η πυκνή αρχιτεκτονική, το πολυεθνοτικό στοιχείο– δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την καλλιτεχνική έρευνα και δημιουργία. Η περιοχή ανθίσταται στις αλλοτριωτικές τάσεις, κρατώντας την ιδιομορφία της και ταυτόχρονα παρέχει σε νέους κατοίκους δυνατότητα και κλίμα πολιτισμού. Διαμορφώνεται ένα σημαντικό δίκτυο πυρήνων πολιτισμού εδώ. Μια περιοχή «χτίζεται» και εξελίσσεται από αυτούς που την κατοικούν.
Τι καθόρισε το ύφος του χώρου;
Ρ.Κ. Το καθορίζω εγώ με τις επιλογές μου! Το κτίριο είναι ένα νεοκλασικό μεσοαστικό σπίτι με αυλή, όχι ένα «άσπρο κουτί» με παράθυρα στο δρόμο. Το ύφος των εκθέσεων ποικίλλει και οι καλλιτέχνες καθορίζουν την ατμόσφαιρα της εκάστοτε έκθεσης: η Ντιάννα Μαγκανιά που δημιουργεί ατμόσφαιρα «καλύπτοντας» όλη την γκαλερί, ο Κακανιάς που βάφει τους τοίχους κ.λπ.
Α.Β. Αρχικά το Snehta λειτούργησε πειραματικά, άλλα εξελίχθηκε σε στοίχημα για την εδραίωση ενός μοντέλου art residency που παρέχει φιλοξενία και καθοδήγηση κατά τη δημιουργία και έρευνα του καλλιτεχνικού έργου. Οι υποδομές δημιουργήθηκαν εκ των ενόντων και είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες των καλλιτεχνών. Πρόσφατα άνοιξε η καλλιτεχνική βιβλιοθήκη μας ως μια προσπάθεια μεγαλύτερης εξωστρέφειας.
Ζωή Μουτσώκου, Αύγουστος Βεϊνόγλου, Μαρία Διαλεκτάκη: Snehta Art Residency
Ποια θεωρείτε πιο σημαντική περίοδο για τα εικαστικά στην Ελλάδα;
Ρ.Κ. Κάθε περίοδος έχει το ενδιαφέρον της, αλλά με ενδιαφέρει η σύγχρονη δημιουργία επειδή αφορά τους ανθρώπους που ζουν σήμερα και τα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα αγγίζουν τους καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν τις κεραίες για να μεταδώσουν αυτά που εμείς δεν μπορούμε να δούμε.
Α.Β. Είναι πλέον συνήθης πρακτική καλλιτέχνες, επιμελητές και άλλοι να ανοίγουν δικούς τους χώρους τέχνης. Αυτόνομοι χώροι, art residencies, μη κερδοσκοπικές γκαλερί είναι το αποτέλεσμα της τάσης που ξεκίνησε πριν από περίπου 10 χρόνια. Σήμερα παρατηρούμε μια πιο διευρυμένη σκηνή με περισσότερους ενεργούς καλλιτέχνες και από το εξωτερικό και χώρους που στηρίζουν συλλογικότητες.
Ποια ήταν η πιο επιτυχημένη περίοδος οικονομικά και τι σας δίνει τη δύναμη να επιβιώνετε;
Ρ.Κ. Είναι μια δουλειά αρκετά κυβευτική, υπάρχει πάντα η παράμετρος του τυχαίου. Δεν στηρίζεται σε κάτι χειροπιαστό, παρά μόνο στην οικονομικά ευημερούσα κοινωνία. Η δύναμη να επιβιώνω έρχεται σίγουρα από το προνόμιο να εκπροσωπώ καλλιτέχνες και από την στήριξη συλλεκτών, χωρίς τους οποίους η τέχνη δεν μπορεί να επιβιώσει πρακτικά.
Α.Β. Όλες οι περίοδοι που διανύσαμε ήταν εξαιρετικά επίπονες ως προς τα οικονομικά. Προσπαθούμε να καλύπτουμε τα βασικά μας έξοδα, αλλά και να εξελισσόμαστε. Δεχόμαστε την υποστήριξη του Outset Contemporary Art Fund (Greece), ενός από τους λίγους φορείς που υποστηρίζουν την τέχνη, καθώς και μια μικρή, αλλά σημαντική, ενίσχυση από το ΥΠΠΟΑ.
Τι θα συμβουλεύατε ένα καλλιτέχνη που ξεκινά τώρα και τι έναν που βρίσκεται αρκετό καιρό στο χώρο;
Ρ.Κ. Σε κάποιον/α που ξεκινά τώρα θα έλεγα πως οτιδήποτε έχει ονειρευτεί μπορεί να το πετύχει με σκληρή δουλειά, αφοσίωση και προσοχή να μη μοιάζουν τα έργα του με άλλων. Η συμβουλή μου σε ένα καλλιτέχνη που βρίσκεται καιρό στο στερέωμα θα ήταν να συνεχίζει να δουλεύει, να αναθεωρεί τακτικά την πορεία του και να μένει πιστός στην γκαλερί του.
Α.Β. Και στους δύο να καταπολεμήσουν την απομόνωση και την εσωστρέφεια, να δηλώνουν παρόντες και να είναι ασυμπλεγμάτιστοι για ό,τι κάνουν.
Και κάποια συμβουλή σε όποιον σκέφτεται να ανοίξει ένα χώρο;
Ρ.Κ. Η μεγαλύτερη πρόκληση για μια γκαλερί σήμερα είναι να φέρει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στο χώρο της να δει αυτά που κάνει. Θέλει πολύ κυνήγι γιατί υπάρχει τόση πληροφορία και τόσες προσκλήσεις που δεν ξέρεις πού να πρωτοπάς. Πρέπει να βρεις τρόπους να κινήσεις το ενδιαφέρον.
Α.Β. Να εκτιμήσει σωστά τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει πριν ξεκινήσει και να μη διστάσει να συγκεντρώσει χρήσιμες πληροφορίες.
TAGS
