Μπρουταλ(ισμός) με ευαισθησία

Το καινούργιο έργο του Alejandro Aravena στην ακτογραμμή του Ειρηνικού Ωκεανού εγκαινιάζει ένα οικιστικό πρότζεκτ με έργα διάσημων αρχιτεκτόνων. Δείτε το εδώ

Η αρχιτεκτονική είναι γλυπτική αφού αφορά την ογκοπλασία και τη δημιουργία τρισδιάστατων μορφών σε ανθρώπινη ή και γιγαντιαία κλίμακα που συχνά εντυπωσιάζει και προκαλεί δέος. Τα κτίρια ως «ζωντανά» γλυπτά, εκτεθειμένα στα στοιχεία της φύσης, κατοικούνται και φέρουν εντός τους συχνά διαφορετικές χρήσεις στο πέρασμα των χρόνων.

Ο Μπρουταλισμός ως αρχιτεκτονικό στιλ ήταν αρκετά δημοφιλής στα μέσα του 20ού αιώνα και εκφράστηκε μέσα από τις συμπαγείς γλυπτικές μορφές που εξυμνούν τα βαριά δομικά στοιχεία της κατασκευής. Διαθέτει γεωμετρικές γραμμές, συμπαγή στοιχεία από μπετόν, χοντρές πλάκες, ορόφους με διπλό ύψος και μονόχρωμη παλέτα χρωμάτων. Ένα στυλ σχεδόν παρεξηγημένο καθώς, πολλές φορές και όχι άδικα, ταυτιζόταν με το επιθετικό, το εκφοβιστικό ή το απρόσωπο.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η έννοια της «βαρβαρότητας» που υποδηλώνει η λέξη δεν έχει καμία σχέση με τα παραπάνω. Ο όρος προέρχεται από τη γαλλική φράση «béton brut», που σημαίνει ακατέργαστο ή ημιτελές σκυρόδεμα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αρχιτεκτονικής, όπου η ευαισθησία συνδυάζεται με τον μπρουταλισμό, είναι η κατοικία πάνω στην ακτογραμμή της Χιλής από τον διεθνώς αναγνωρισμένο αρχιτέκτονα Alejandro Aravena. Πρόκειται για το πρώτο από μία σειρά κτιρίων που θα αναπτυχθούν στην περιοχή με την υπογραφή διάσημων αρχιτεκτόνων, στο πλαίσιο ανάθεσης από την εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων Ocho Quebradas. Μάλιστα, δόθηκε απόλυτη δημιουργική ελευθερία στον αρχιτέκτονα ως προς το τι θα σχεδιάσει, αλλά με αρκετά χαμηλό προϋπολογισμό.

Ο βραβευμένος με Pritzker αρχιτέκτονας εμπνεύστηκε από την αγριότητα της φύσης που περιβάλει το κτίριο και από τον «Ειρηνικό Ωκεανό, ο οποίος σε αυτό το σημείο δεν είναι καθόλου ειρηνικός. Το νερό του είναι λευκό λόγω της βίαιης ορμής με την οποία συναντά την ακτογραμμή».

Η κατοικία αποτελείται από τη σύνθεση τριών όγκων. Ο οριζόντιος στη βάση του οικοπέδου φιλοξενεί τους χώρους διημέρευσης, το κεντρικό υπνοδωμάτιο και μεγάλο άνοιγμα με θέα. Ο κάθετος όγκος στεγάζει επιπλέον υπνοδωμάτια, ενώ ο τρίτος με την κλίση του δημιουργεί μία μεγάλη καμινάδα που καταλήγει σε ένα ατμοσφαιρικό χώρο όπου κυριαρχεί ένα κυκλικό τζάκι. Το γκρι ξύλο στα παραθυρόφυλλα και στα χωρίσματα της κατοικίας των 289 τετραγωνικών μέτρων δένει αρμονικά με το εμφανές σκυρόδεμα.

Η μινιμαλιστική σύνθεση στις όψεις δίνει την αίσθηση ότι το κτίριο αποτελείται από ασμίλευτα κομμάτια πέτρας που γέρνουν αντανακλώντας έτσι την «άγρια» αίσθηση του τοπίου που το περιβάλλει, αλλά ταυτόχρονα δένουν τόσο αρμονικά με αυτό και προσδίδουν μια πνευματικότητα στην όλη σύνθεση και μια απροσδόκητα ζεστή χροιά στον χώρο που συνοδεύει τη ζωή των ενοίκων του.

Στέλλα Πιερή

Δείτε όλα τα άρθρα του συντάκτη