I Saw The World End

Η τραγωδία της Βηρυτού «μετακίνησε» ένα τεράστιο ψηφιακό έργο στο Λονδίνο

 

Στο αίθριο του Αυτοκρατορικού Πολεμικού Μουσείου του Λονδίνου μεταφέρθηκε – σε μικρότερες διαστάσεις –  το ψηφιακό έργο των Devlin και Weston για την 75η επέτειο της καταστροφής της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.

Το ευθυγραμμισμένο με την ακριβή ώρα της ρίψης των δυο ατομικών βομβών,  ψηφιακό έργο I Saw The World End, πλάτους 45 μέτρων, επρόκειτο να προβληθεί την Πέμπτη 6 Αυγούστου στις 8:10 το πρωί στην γιγάντια οθόνη Piccadilly Lights στο Piccadilly Circus, όμως οι διοργανωτές, για λόγους σεβασμού προς την τραγωδία που βιώνει ο Λίβανος λόγω των καταστροφικών εκρήξεων που συγκλόνισαν την πρωτεύουσα του Βυρηττό, μεταφέρθηκε σε μια – πολύ μικρότερη – οθόνη στο αίθριο Αυτοκρατορικού Πολεμικού Μουσείου. Εκεί θα γίνει και η προβολή που αφορά στην καταστροφή του Ναγκασάκι, την Κυριακή 9 Αυγούστου στις 11 το πρωί και ταυτόχρονα στον διαδικτυακό τόπο του Imperial War Museum (www.iwm.org.uk).

Όπως αναφέρει η The Art Newspaper «παρά την σχεδόν 50πλάσια μείωση του μεγέθους, ο αντίκτυπος του έργου ενισχύθηκε με ένα απόλυτα ταιριαστό διάχυτο πέπλο “σεμνότητας και ταπεινότητας” (όπως το διατύπωσε η συν-δημιουργός του Es Devlin) σε αυτή την απροσδόκητη μορφή του και στην νέα του τοποθεσία.

Το I Saw The World End ανατέθηκε από το Αυτοκρατορικό Πολεμικό Μουσείο της Βρετανίας στην πολυβραβευμένη καλλιτεχνιδα Es Devlin και την επί σειρά ετών συνεργάτη της Michiko Weston και είναι ένα οπτικοακουστικό έργο μνήμης και περισυλλογής καθώς αναφέρεται στη στιγμή ακριβώς εκείνη που η φύση και οι συνέπειες του πολέμου επαναπροσδιορίστηκαν μια για πάντα αλλά και στην αντανάκλαση του τραγικού γεγονότος τόσο μέσα από  τη βρετανική όσο και από την ιαπωνική οπτική γωνία.

Απομονωμένες στο δικό της στούντιο η κάθε μία, οι δυο καλλιτέχνιδες ερεύνησαν και συγκέντρωσαν κείμενα από Αγγλικές και Ιαπωνικές πηγές. Στην τελική του μορφή, το μισό κείμενο διαβάζεται από την Devlin στα αγγλικά και επισημαίνει την προέλευση  της ατομικής βόμβας (από τη λογοτεχνία του H.G Wells, μέχρι τις έρευνες του Leo Szilard και το Manhattan Project το οποίο κατασκεύασε τα πρώτα πυρηνικά όπλα). Το άλλο μισό κείμενο διαβάζεται στα ιαπωνικά (από την Weston) κάνοντας τον απολογισμό των δυο καταστροφικών στιγμών. Σημαντικό ρόλο στο στην τελική φόρμα του έργου έπαιξε και η ίδια η φυσιολογία του χώρου – ο διαχωρισμός των οθονών –  που παραπέμπει σε ποικίλες μορφές διαίρεσης: Τη διάσπαση του ατόμου, τον διαχωρισμό φαντασίας και πραγματικότητας, τον διαχωρισμό των φυλών κλπ.  Ακόμη και το ηχητικό μέρος – σχεδιασμένο από την ομάδα συνθετών και sound designers Polyphonia – παραπέμπει στη διαίρεση αφού οι φωνές θα ακούγονται από διαφορετικά κανάλια στο αριστερό και δεξί αυτί μέσω των ακουστικών των θεατών

TAGS
Εργαστήριο Συντήρησης & Αποκατάστασης