Ένα τέταρτο του αιώνα  Cheapart. Εάν ρωτήσεις τον – εκ των ιδρυτών της – Γιώργο Γεωργακόπουλο ποια είναι η πιο σημαντική στιγμή της, θα δυσκολευτεί να επιλέξει. Άλλωστε, αυτό το ταξίδι που ξεκίνησε με προμετωπίδα το χαμηλό κόστος των έργων περιλαμβάνει πολλές αξιοσημείωτες στάσεις. Από την οπτικοακουστική εγκατάσταση Παύση σε επιμέλεια Μαρίνας Φωκίδη το 2001, «που αποτέλεσε μοντέλο για την εθνική εκπροσώπηση στην Μπιενάλε της Βενετίας εκείνη τη χρονιά», όπως μας λέει o ίδιος, στην εγκατάσταση Αθήνα-Πεκίνο του Χάρη Κοντοσφύρη «που ήταν η εθνική συμμετοχή στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 2004» και στην επιστροφή εκτός συνόρων, στη Βιέννη το 2007. Στα εγχειρήματα της ομάδας εγγράφονται και η δημιουργία του TAF, του CAMP και του νομαδικού φεστιβάλ Back to Athens.

Ολα ξεκίνησαν το 1995 σε ένα νεοκλασικό στην οδό Α. Μεταξά από τους αδελφούς Γιώργο και Δημήτρη Γεωργακόπουλο, αν και η γένεση της Cheapart έγινε επί γερμανικού εδάφους. «Τελειόφοιτοι της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μπράουνσβαϊγκ,  θέλαμε να εξερευνήσουμε τι συμβαίνει έξω από το εργαστήριο. Στην αρχή στο Αμβούργο (1991-95) και κατόπιν στην Αθήνα το 1995 σχεδιάσαμε ένα σύστημα προβολής της τέχνης με στόχο την ανάπτυξη μιας νέας κοινωνίας καλλιτεχνών και φιλότεχνων έξω από τα στενά πρότυπα της εποχής». Από το 1998 προστέθηκε στην ομάδα και η Φωτεινή Καπίρη. Έκτοτε πολλοί νέοι καλλιτέχνες εκθέτουν εδώ τη δουλειά τους στο κοινό αδιαμεσολάβητα, γνωρίζουν συναδέλφους τους και σχηματίζουν νέες συνεργασίες. Σταδιακά, η Cheapart άρχισε να επιστρέφει στην Ευρώπη ως μια σύγχρονη αγορά τέχνης σε έξι πόλεις, ενώ από το 2014 δίνει το παρών και στη ΔΕΘ-Helexpo.

«Το εγχείρημα τότε έπεσε σαν βότσαλο στη λίμνη της ελληνικής τέχνης και οδήγησε σε μια αλυσιδωτή αντίδραση καλλιτεχνικών γεγονότων μέχρι σήμερα», υπογραμμίζει ο Γεωργακόπουλος. «Υλοποιήθηκαν πάνω από 320 εκθέσεις, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνία των καλλιτεχνών και των φιλότεχνων παράγει πολιτισμό.  Η Cheapart είναι ένας πρωτοπόρος οργανισμός που αποτελεί case study επιβίωσης και εξέλιξης για καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες και ανεξάρτητους  χώρους που εμφανίζονται και χάνονται τα τελευταία χρόνια».

Cheapart 15.12.2020 – 15.1.202

To άρθρο δημοσιεύθηκε στο τ.252 (Νοέμβριος-Ιανουάριος) των Νέων της Τέχνης 

TAGS

Μαριλένα Αστραπέλλου

Δείτε όλα τα άρθρα του συντάκτη