Η ταινία Pelleas (2018) της Josephine ΜeckSeper, εμπνευσμένη από το θεατρικό Πελλέας και Μελισσάνθη του Maurice Maeterlinck μοιάζει να εστιάζει σε ένα αδιέξοδο ερωτικό τρίγωνο. Όμως, στο φιλμ της ΜeckSeper που διαδραματίζεται στην Washington και χρησιμοποιεί υλικό από την 45η Ορκομωσία του Αμερικανού Προέδρου πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η αισθητική του Albert Speer, του αγαπημένου αρχιτέκτονα των Ναζί. Χωρίς δραματικές εντάσεις, το φιλμ είναι στην ουσία ένας στυλιζαρισμένος υπαρξιακός στοχασμός πάνω στην κατασκευή του μύθου, την υποκειμενικότητα της Ιστορίας, την παράλογη βία της εξουσίας και την υποδόρια σαγήνη του φασισμού.

Παρακολουθώντας τις προηγούμενες μέρες τους εισβολείς στο Καπιτώλιο που κόστισαν τη ζωή πέντε ανθρώπων και τραυμάτισαν την Αμερικανική δημοκρατία, γίναμε μάρτυρες της πόλωσης και του διχασμού της Αμερικανικής κοινωνίας. Αν και η ταινία της ΜeckSeper απέχει πολύ από την ωμή βία των οπαδών του Trump, είναι εντούτοις εμποτισμένη από το ίδιο ιδεολογικό μόρφωμα.

Με υπόβαθρο την πανδημία που έφερε ακόμα μεγαλύτερη ανεργία, φοβία και κοινωνική αδικία στους πιο αδύνατους, οι θερμοκέφαλοι υποστηρικτές του δημαγωγού Προέδρου και αρνητές του εκλογικού αποτελέσματος αποδεικνύουν με τα πιο μελανά χρώματα τη χρεωκοπία του Αμερικανικού ονείρου. Σε αυτό εστιάζει το πρόσφατο αφιέρωμα των Νέων της Τέχνης για την Αμερική (τεύχος Νοεμβρίου-Ιανουαρίου). Η απόφαση μας να το δημοσιεύσουμε και ψηφιακά εφορμά από την πεποίθηση μας σε μια δημοσιογραφία πολιτισμού με άποψη, που βρίσκεται σε διάλογο με την κοινωνία. Επιθυμία μας να φανεί ότι για άλλη μια φορά οι καλλιτέχνες, ως οξυδερκείς παρατηρητές μιας κοινωνίας, μπορούν με το δικό τους μοναδικό τρόπο να διαβλέψουν και στηλιτεύσουν τάσεις, συμπεριφορές και κοινωνικά αδιέξοδα από νωρίς, πολύ πριν διερευνηθούν και κανονικοποιηθούν από πολιτικούς αναλυτές και κοινωνικούς επιστήμονες. Και αυτή την ιδιαίτερη ματιά τους την έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ

TAGS

THE ART NEWSPAPER GREECE Team

Δείτε όλα τα άρθρα του συντάκτη