Clinton King: «Soft Ghosting» (αριστερά), «Beholders Share» (δεξιά)

Free Radical στην Αllouche Benias

Η Αλεξάνδρα Κοροξενίδη γράφει για την ατομική έκθεση του Clinton King.

Τα μεγάλων διαστάσεων ζωγραφικά έργα του Aμερικανού καλλιτέχνη Clinton King στην ατομική του έκθεση Free Radical στην γκαλερί Allouche Benias  χαρακτηρίζονται από έναν συνδυασμό αφηρημένων σχημάτων που παραπέμπουν στην τεχνολογία, στην φύση και τα παραδοσιακά έθνικ σχήματα. Συνδυάζουν το δισδιάστατο στοιχείο με μία αίσθηση του χώρου που συντελείται με το χρώμα και συγκεράζουν την ψευδαίσθηση με μία αίσθηση του υλικού και επομένως της πραγματικότητας, αποτελώντας, πρωτίστως, ένα παιχνίδι ισορροπίας ανάμεσα στο αυθόρμητο και  τυχαίο και τον έλεγχο και πειθαρχία.

Ο καλλιτέχνης πατάει σε μία παράδοση ζωγραφικής, μέρος της οποίας είναι ο μεταπολεμικός αφηρημένος εξπρεσιονισμός, που δίνει σημασία στον χειρισμό της ζωγραφικής ύλης – σε κάποια έργα του καλλιτέχνη αυτή αποδίδεται μέσα από την αίσθηση του κολάζ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο καλλιτέχνης έχει ασχοληθεί συστηματικά και με την γλυπτική αφού στην ζωγραφική διαδικασία του υπάρχει μια αίσθηση ροής. Τον ενδιαφέρει μία ζωγραφική «μεταβατική» (provisional painting) και αντίστοιχα η δουλειά καλλιτεχνών όπως οι Albert Oehlen, Richard Tuttle και ο νεότερος Richard Aldrich, μία ζωγραφική σύμφυτη με μία ανοιχτή διαδικασία που πραγματοποιείται μέσα από ένα παιχνίδι αυθορμητισμού και ελέγχου. Το αποτυπώνει η συνύπαρξη μίας γεωμετρικότητας και τάξης μαζί με την κίνηση και την ροή. Η επανάληψη σχημάτων και μοτίβων σε παραλλαγές εκφράζουν σταθερότητα αλλά και μεταμόρφωση.

Αν και στα περισσότερα έργα οι συνθέσεις είναι πυκνές, έχει κανείς την αίσθηση ότι ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει αφαιρώντας κομμάτια από ένα αρχικό σχήμα όπως συμβαίνει με το σμίλευμα στην γλυπτική. Σπάει ένα σύνολο σε διάφορα μέρη και στην συνέχεια συνδυάζει τα κομμάτια σε συνθέσεις που μοιάζουν να έχουν μία εσωτερική, δική τους λογική, όπως ένα μικρόκοσμος.

Τα σχήματα θυμίζουν αμυδρά κομμάτια από παραδοσιακά μοτίβα ζωγραφισμένα, με μία αισθητική όμως που θυμίζει ψηφιακή πραγματικότητα. Το παρελθόν υπάρχει ως μία δια-χρονικότητα, ως μία αίσθηση του αρχέγονου που εμπλέκεται με το παρόν. Σε κάποια από τα πιο ιδιαίτερα έργα όπως το Tremendum τα μεγάλα μαύρα κενά μπορεί να εκληφθούν ως μία είσοδος σε έναν παρελθόντα χρόνο. Ας σημειωθεί ότι ο Clinton King έχει μελετήσει τον Γιουγνκ και ότι έχει αναφερθεί στην σημασία των μάνταλα – που για τον Γιουνγκ σχετίζονταν με το συλλογικό ασυνείδητο – όχι τόσο ως σύμβολα αλλά ως έκφραση μίας διαδικασίας πραγμάτωσης.

Στην διαδικασία αυτή υπάρχουν στάσεις και κύκλοι που ολοκληρώνονται και άλλοι που ξαναρχίζουν. Υπάρχουν διαφορετικά στάδια και χρόνοι, επίπεδα και εναλλαγές ανάμεσα στον έλεγχο και την ελευθερία, το τυχαίο και το μελετημένο. Τα υβριδικά σχήματα στην δουλειά του Clinton King συνθέτουν μία ζωγραφική που μιλά για αυτήν την σύγχρονη συνθήκη εναλλαγής ανάμεσα στην σταθερότητα και την αστάθεια, την διάδραση ανάμεσα στο τυχαίο και μη τυχαίο. Η ζωγραφική διαδικασία είναι μία τέτοια περιπέτεια, όπως και η ίδια η ζωγραφική.

H έκθεση Free Radical διαρκεί έως τις 13 Μαϊου 

TAGS
Εργαστήριο Συντήρησης & Αποκατάστασης