Φυσικά και είμαστε μέσα, ο Χρίστος, εγώ και το Μωρό, ο γάτος. Κάνω ό,τι έκανα πάντα, εργαστήριο, διάβασμα, μαγείρεμα, σταυρόλεξο, Netflix. Μου λείπουν όμως τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, οι φίλοι και οι φιλενάδες μου, η βόλτα στην οδό Άγρας, το φιλμάρισμα στο ατελιέ από τον Γιώργο Κραββαρίτη (ο οποίος ετοιμάζει ένα φιλμ πάνω στη δουλειά μου).
Συνεχίζω το έργο που έχω ξεκινήσει προσθέτοντας καθημερινά ένα καινούργιο στοιχείο, ένα μικρό κομμάτι αποτοιχισμένο σοβά και του βάζω την ημερομηνία της ημέρας. Diary ή αντίστροφη μέτρηση; Θα δείξει.
Αυτά, περιμένοντας να ξημερώσει όχι απλώς η επόμενη μέρα αλλά η επόμενη εποχή.
TAGS
