Notes from the artist’s studio: Άγγελος Παπαδημητρίου

Βάλε μου εμπόδια και πάρε μου την ψυχή! Η ανάγκη μου να «παίξω» με τα άλλα «παιδιά» προηγείται των οποιωνδήποτε συνθηκών τόσο δυναμικά, που πάντα έβρισκα τρόπους, ακόμη και σε απαγορευτικές συνθήκες, να «εκφραστώ»…

Στον «στρατό», ας πούμε, στην ακριτική Σάμο, στις ατέλειωτες μέρες της θητείας μου «ξετρύπωσα» ένα από τα καλύτερα παραδοσιακά εργαστήρια κεραμικής κι εξασκήθηκα τόσο εντατικά στα μυστικά του πηλού, που, όταν έκανα την πρώτη μου ατομική έκθεση στην ιστορική γκαλερί Νέες Μορφές το 1983 με μικρά κεραμικά γλυπτά και performance, δεν μπορούσε κανείς να εξηγήσει πώς προέκυψε όλο αυτό το αποτέλεσμα.

Με ρωτούσαν έχω σπουδάσει στη Νέα Υόρκη ή στο Τόκιο κι εγώ γελούσα κάτω από τα μουστάκια μου, καθώς σκεφτόμουν ότι όλες μου οι γνώσεις κι όλες μου οι δεξιότητες δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα των ατέλειωτων προσπαθειών μου να υπερνικήσω τις χιλιάδες δυσκολίες που βιώνω από παιδί γύρω μου.

Το αστείο είναι ότι όλα, τουλάχιστον για μένα, φαινομενικά, έμοιαζαν όμορφα, τακτοποιημένα, σίγουρα, που μπορεί και να ήταν τελικά. Άλλο αν εγώ τα έβρισκα σχεδόν βασανιστήρια!

Τι να πρωτοθυμηθώ… Το σχολείο; Το κοινό γούστο; Τα ερωτικά; Τα κοινωνικά; Τα πολιτικά; Τα οικονομικά; Τα γλυκά; Τα φαγητά; Τα καλλιτεχνικά. Εμπόδια, εμπόδια, εμπόδια κι εγώ «άλογο κούρσας» που έπρεπε να τα πηδήξω όλα. Γιατί, όπως σας εξομολογήθηκα από την αρχή, μου άρεσε το «τρέξιμο του παιχνιδιού», έτσι έγινα εξπέρ!

Τι κόλπα, τι εφευρετικότητα, τι συγκέντρωση, τι δουλειά, τι «ηθοποιία». Και τα κατάφερα! Τίποτα δεν μπόρεσε να σταματήσει την όρεξή μου για καλλιτεχνική έκφραση και μάλιστα όχι συμβατή με το «κοινό» (όπως αυτή που βαριέμαι), αλλά μ’ εμένα.

Και το παιχνίδι συνεχίζεται… Πριν από τρία χρόνια, στα 64 μου, κόντρα στο απαγορευτικό της ηλικίας, μπήκα στα ιντερνέτια και τα ’κανα «καλοκαιρινά». Μέχρι βιβλίο-άλμπουμ φτιάξαμε με τις εκδόσεις Ποταμός. Σιγά τώρα που θα φοβηθούμε τον κορονοϊό. Άλλωστε, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όταν με ρωτούν τι κάνω, απαντώ: υπομονή κι εντύπωση. Αν με ρωτήσουν πώς είμαι, απαντώ στερεοτυπικά: σε μεγάλες φόρμες… ετοιμοθάνατος!

TAGS
Εργαστήριο Συντήρησης & Αποκατάστασης