Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τ. 249 των ΝτΤ (Μάρτιος-Μάιος 2020)

Θα έχετε πετύχει ίσως κάποια στιγμή στο κέντρο της Αθήνας τους τυλιγμένους με λευκό σεντόνι επαίτες, με το ασπροβαμμένο πρόσωπο, που άλλοτε προσποιούνται τα αγάλματα και άλλοτε περιφέρονται ζητώντας ελεημοσύνη. Αυτοσχέδιοι κλόουν, χωρίς τη δεξιοτεχνία των καλλιτεχνών του τσίρκο ή του δρόμου, έκαναν την εμφάνισή τους προς τα τέλη του 2010. Θλιβεροί μιμητές του Πιερότου αναπαρήγαγαν με έναν ειρωνικό τρόπο την παραδοσιακή φιγούρα του σαν να  επιδίωκαν την αυτοκατάργησή του ή τη μετατροπή του σε φάντασμα.

Από αυτή την τσαρλατάνικη παρωδία του κλασικού κλόουν, που προσομοιάζει τον άβουλο πολίτη που αφομοιώνεται στη μάζα, εμπνεύστηκε ο Κωστής Βελώνης τη νέα του έκθεση με τίτλο Ghost beggar. Σε επιμέλεια της Έφης Φαλίδα παρουσιάζει γλυπτά, αλλά και σχέδια και ζωγραφικά έργα του – δραματικές ασκήσεις εσωστρέφειας στον πολιτικό χώρο. Διατηρώντας ως κυρίαρχο το λευκό χρώμα, αποπειράται ένα διάλογο σχετικά με το ζήτημα της ριζικής ετερότητας, το «απόλυτο άλλο» που μπορεί να αφορά και τον ίδιο τον εαυτό. Έτσι, η φιγούρα του πιερότου με το κατάλευκο πρόσωπο, το οποίο τονίζεται από τη χλωμάδα ενός ετερόφωτου φεγγαριού, γίνεται αφορμή για σκέψεις που συνδέονται με ένα ευρύ φάσμα αναφορών, από τη σχέση της γλυπτικής με την αρχική καταγωγή του όρου clown και τη σχέση του με τον όρο clot [σβώλος, γρουμπούλι] έως τη σημειολογία του λευκού στο σχεδιασμό ενδυμάτων.

Κωστής Βελώνης, Ghost beggar, Kalfayan Galleries, Χάρητος 11, Αθήνα, Διάρκεια: 10 Ιουνίου – 26 Σεπτεμβρίου 2020

TAGS

Χρήστος Παρίδης

Δείτε όλα τα άρθρα του συντάκτη