Της Ειρήνης Πιτσόλη
Ο κορονοϊός έφτασε και στην Ελλάδα και τίποτα δεν μοιάζει να είναι όπως το ξέρουμε. Η χώρα μπήκε για δύο μήνες σε καραντίνα. Στον μακρύ κατάλογο των επιχειρήσεων που έκλεισαν, οι γκαλερί, τα μουσεία και οι χώροι τέχνης. Οι καλλιτέχνες είδαν τις εκθέσεις τους να αναβάλλονται ή να ακυρώνονται. Σε μια περίοδο που το κίνημα #SupportArtWorkers πήρε τεράστιες διαστάσεις, οκτώ Έλληνες εικαστικοί μιλούν από το εργαστήριό τους.
Πώς βιώνουν οι καλλιτέχνες αυτή την περίοδο απομόνωσης; Περνάει η τέχνη σε μία νέα, digital εποχή; Επαναπροσδιορίζεται η αξία της τέχνης στη ζωή μας; Πώς θα είναι η «επόμενη μέρα»;
Η Αφροδίτη Λίτη, η Άννα-Μαρία Τσακάλη, ο Στέφανος Δασκαλάκης, ο Χρήστος Παλλαντζάς, ο Σάββας Γεωργιάδης, η Χρύσα Βέργη, η Δάφνη Αγγελίδου και ο Μιχάλης Μαδένης απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα και εκφράζουν την άποψή τους σε μία περίοδο που η τέχνη αναγκάστηκε να «σιωπήσει».
Σάββας Γεωργιάδης, ζωγράφος
«Ο ρόλος της τέχνης ήταν & θα παραμείνει η αφύπνιση του ανθρώπινου είδους»
Όσον αφορά την καραντίνα, φανταστείτε να σας έλεγαν ότι η Ελλάδα, πόσο μάλλον σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης, θα μπει σε λειτουργία παύσης για άγνωστο χρονικό διάστημα, δηλαδή θα κάνετε ένα διάλειμμα από όλα αυτά που είχατε συνηθίσει. Βέβαια, η ζωή ενός ζωγράφου δεν αλλάζει γιατί είναι κατεξοχήν ένα μοναχικό λειτούργημα! Είναι μια «ευλογημένη κατάρα».
Τον Απρίλιο είχα προγραμματισμένη τη 12η ατομική μου έκθεση, η οποία αναβλήθηκε. Πολύ δύσκολο για έναν εικαστικό, που έχει αφιερώσει ατελείωτες ώρες δουλειάς σε έργα που έχουν ακυρωθεί ή έχουν αλλάξει στην πορεία και έπειτα από επιμονή και υπομονή να καταλήξεις στην επιλογή των έργων, ξαφνικά εκείνα να μένουν τα έργα στο εργαστήρι «μέχρι νεωτέρας».
Τώρα η αγορά της τέχνης ίσως περάσει σε τελευταία επιλογή αλλά πιστεύω τώρα είναι η ώρα που θα γίνουν τα καλύτερα έργα γιατί το ζητάει η εποχή, τα ερεθίσματα είναι πολλά και από παντού! Η τέχνη είναι καταγραφή της εποχής αυτό έχει δείξει η ιστορία. Η τέχνη είναι τροφή του πνεύματος· δεν θα αλλάξει, σίγουρα θα γίνει όμως πιο ουσιαστική!
Η τεχνολογία μπήκε στην υπηρεσία της τέχνης την περίοδο της καραντίνας, αλλά πιστεύω ότι είναι τελείως διαφορετικό να δεις με τα ίδια σου τα μάτια, να βιώσεις την ενέργεια ενός τοπίου από το να το δεις στον υπολογιστή. Το ίδιο συμβαίνει και με ένα έργο τέχνης όπου πρέπει να υπάρχει αμεσότητα μεταξύ θεατή και εκθέματος. Ο ρόλος της τέχνης ήταν και θα παραμείνει ρυθμιστής του κάλλους της αρμονίας αλλά κυρίως αφύπνιση του ανθρώπινου είδους.
Ο καλλιτέχνης δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχος σε όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας, το συναίσθημα είναι ένα πολύ δυνατό στοιχείο, ας μην το ξεχνάμε αυτό μέσα στην απομόνωση· είναι στοιχείο του καλλιτέχνη ότι πρέπει να βγουν έργα που θα αναδεικνύουν τις ανθρώπινες αξίες.
TAGS
