Ο Μιχάλης Μαδένης με τη Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα Της Ειρήνης Πιτσόλη
Ο κορονοϊός έφτασε και στην Ελλάδα και τίποτα δεν μοιάζει να είναι όπως το ξέρουμε. Η χώρα μπήκε για δύο μήνες σε καραντίνα. Στον μακρύ κατάλογο των επιχειρήσεων που έκλεισαν, οι γκαλερί, τα μουσεία και οι χώροι τέχνης. Οι καλλιτέχνες είδαν τις εκθέσεις τους να αναβάλλονται ή να ακυρώνονται. Σε μια περίοδο που το κίνημα #SupportArtWorkers πήρε τεράστιες διαστάσεις, οκτώ Έλληνες εικαστικοί μιλούν από το εργαστήριό τους.
Πώς βιώνουν οι καλλιτέχνες αυτή την περίοδο απομόνωσης; Περνάει η τέχνη σε μία νέα, digital εποχή; Επαναπροσδιορίζεται η αξία της τέχνης στη ζωή μας; Πώς θα είναι η «επόμενη μέρα»;
Η Αφροδίτη Λίτη, η Άννα-Μαρία Τσακάλη, ο Στέφανος Δασκαλάκης, ο Χρήστος Παλλαντζάς, ο Σάββας Γεωργιάδης, η Χρύσα Βέργη, η Δάφνη Αγγελίδου και ο Μιχάλης Μαδένης απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα και εκφράζουν την άποψή τους σε μία περίοδο που η τέχνη αναγκάστηκε να «σιωπήσει».
Μιχάλης Μαδένης, ζωγράφος
«Η περίοδος που ζούμε ίσως είναι ένα μήνυμα ότι κάτι έχουμε κάνει λάθος»
Εγώ είχα κλειστεί στο εργαστήριο προ της καραντίνας διότι έτυχε να είναι μία περίοδος που δουλεύω κάποια νέα έργα και ολοκληρώνω κάποια άλλα. Έτσι, δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε κάτι σημαντικά στην καθημερινότητά μου λόγω του εγκλεισμού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν άλλαξαν τα συναισθήματα. Με γέμισε ανησυχία και πίκρα το γεγονός ότι καθημερινά μετρούσαμε νεκρούς. Κατά τα άλλα, για μένα η περίοδος της καραντίνας κύλησε με πολλή δουλειά μέσα στο εργαστήριο.
Ίσως δεν είμαι ο πιο ειδικός να τοποθετηθώ για την αγορά τέχνης. Όμως η ιστορία έχει δείξει ότι πάντα έπειτα από μεγάλες κρίσεις γεννιέται κάτι καινούργιο και, θέλοντας να κοιτάξω το μέλλον με αισιοδοξία, πιστεύω ότι θα έρθουν λύσεις που θα είναι θετικές.
Νομίζω ότι κάποια πράγματα θα αλλάξουν στον χώρο της τέχνης μετά τον κορονοϊό και ίσως μας περιμένουν εκπλήξεις. Σε ό,τι αφορά τη ζωγραφική που εγώ αγαπώ ιδιαίτερα, πιστεύω ότι θα έχουμε νέα παραγωγή. Ίσως αυτή η κατάσταση δώσει το ερέθισμα στους καλλιτέχνες να επεξεργαστούν νέες ιδέες. Σε βάθος χρόνου πιστεύω ότι αυτή η κατάσταση θα φέρει νέα έργα. Θυμάμαι τι μου έλεγε ο αγαπημένος μου δάσκαλος, ο Τέτσης: «Όταν δεν είμαι καλά, φτιάχνω τα καλύτερα έργα». Αυτή η καινούργια παραγωγή μπορεί να μην εμφανιστεί άμεσα. Ο καλλιτέχνης θα επεξεργαστεί τα ερεθίσματα και θα δημιουργήσει.
Σχετικά με το αν αναπτύσσεται μια νέα δυναμική μέσω του internet και των social media για την τέχνη, δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να απαντήσει γιατί δεν έχω καμία επαφή με το internet. Βέβαια, αν κάποιοι μπορούν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους ηλεκτρονικά και αυτό φέρει κόσμο σε επαφή με την τέχνη και κάνει και τη δύσκολη πραγματικότητα των πολιτών πιο όμορφη είναι απολύτως ευπρόσδεκτο. Εγώ έχω επιλέξει όλο τον χρόνο μου να τον ξοδεύω μέσα στο εργαστήριό μου, σε πραγματικές συνθήκες.
Για μένα, η καθημερινή ασχολία με την τέχνη είναι πηγή ζωής. Είναι κομμάτι της ζωής μου. Η περίοδος του εγκλεισμού ίσως έφερε περισσότερο την σημασία της τέχνης στη ζωή μας στο προσκήνιο κι αυτό θα το δούμε, πιστεύω, όταν ανοίξουν οι γκαλερί, τα μουσεία και οι χώροι τέχνης.
Η αγωνία μου και αυτή την περίοδο αλλά και πάντα είναι ο άνθρωπος να είναι ευτυχισμένος. Νομίζω ότι αυτή η κατάσταση που ζούμε είναι ένα μήνυμα ότι κάτι έχουμε κάνει λάθος. Ίσως θα πρέπει πια να κατανοήσουμε ότι το σπίτι μας είναι η γη και να πάρουμε την απόφαση να το προστατέψουμε.
TAGS
